تاریخچه قالی و گره خوردن الیاف برای تولید پارچه یا همان منسوجات به هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد. طبق شواهد بذست آمده آثار ارزشمندی در این دوران وجود داشته است مانند: آئینه مسیِ زنگ زده نوعِ ایلامی که در سیلک کاشان یافت شده و بحث برانگیز بوده!! یا تابوت سفالی دوران دالما که در کردستان یافت شده .

در هزاره دوم قبل از میلاد انسان ها توانستند چگونگی درست کردن طناب یا همان ریسیدن نخ را کشف کنند.مانند تمام کشفیات جهان کشف نخ ریسی نیز فواید بسیاری برای صنعت و هنر آن زمان داشته است.در این زمینه می توانیم آثاری از جمله فلعه کوتی در دیلمان و نیز حسنلو نزدیک ارومیه و گور های مارلیک را نام برد.

قالی یافت شده در ایل باصری

قدمت و پیشینه قالی در ایران بسیار زیاد است اما با توجه به آثار و شواهد بدست آمده نمی توان دقیقا مشخص کرد که این آثار زیبا و شگفت انگیز به کدام دوره مربوط می شود چار که گاهی اثر بدست آمده طی دوران متوالی ساخته شده و مختص به زمان خاصی نمی باشد.

محققی به نام ارمی برینگز نظریه هایی در مورد فرش های دوره ایلخانیان دارد که البته زیاد دقیق به نظر نمی رسد نظریه ایشان نقاشی های بدست آمده از دوره تیموریان نشانگر خصوصیات و ویژگی های فرش های دوران تیموریان می باشد. منظور این است که نقاشی ها ویژگی ها را بیان می کنند. اما از آنجایی که نقاشی زیادی از این دوران در دسترس نمی باشد اطلاعات بدست آمده جامع و کامل نیست در نتیجه نظریه برینگز با تردید روبرو می شود.

اما در دوره صفویه فرش در بالاترین حد زیبایی یافت شده اند. شاهان صفوی پشتیبان این صنعت بودند و از آنجایی که فرش در آن زمان از طرف پادشاهان حمایت می شد و به عنوان کالای تجاری به رسمیت شناخته شده بود مواد مصرفی فرش به وفور در دسترس قرار می گرفت و فرش های زیبایی بافته شد.